Kadın, güç, siyaset
Bitirirken hatırlamak gerekir ki tüm bu veriler, yalnızca değişen oy tercihlerini yansıtmıyor, kadınların siyasal varoluşlarını nasıl yeniden kurduklarına dair de önemli işaretler taşıyor.
Biliyoruz ki, siyasetin temel motivasyonu güce erişimdir. Kadın olmak ise tarih boyunca güçten dışlanmakla – ve dolayısıyla bir güç arayışı ile – iç içe geçmiştir. Etki ve güvence elde edebilmek için önünde ancak sınırlı seçenekler görebilen kadınlar ise, kendilerini kimi zaman koruyucu, kimi zamansa dayatıcı siyasi figürlere yaslanmak zorunda hissedebilmiştir. Oysa bireyleşen kadın gücün dışarıdan gelecek bir korumadan değil, kendi benliğinde keşfedip sahiplendiği kaynaklardan geldiğini biliyor. Bugün pek çok kadın etki veya güvenceyi, dışsal bir otoriteden temin etmek yerine kendi varlığından beslemenin yollarını arıyor ve keşfediyor. BU da kadınların siyasi tercihlerini belirgin biçimde etkiliyor.
Nitekim bugün kadınların sağ iktidarların sunduğu koruma vaadinden uzaklaşıp eşitlik vaat eden siyasi söylemlere yönelmesi, Türkiye’den Polonya’ya, Brezilya’dan ABD’ye, demokrasi lehine oyuna girişi böyle bir dönüşüme işaret ediyor. Özetle bugün, Türkiye’de ve dünyada, muhafazakar siyasetin kadın seçmenle kurmaya çalıştığı koruma ve sadakat temelli ilişki, kadının bireyleşme deneyimiyle birlikte zorlaşıyor. Kadınların talepleri değişiyor; siyasetin dengeleri sarsılıyor.
